Vorig jaar juli 2013 kwam het Noorse Østfold chapter ons met een kort bezoek vereren. Samen met het Limburg chapter waren zij bij ons te gast in Sneek.
N.a.v. dit bezoek is toen besloten om met ons chapter het Østfold chapter een keer te bezoeken.
Deze gelegenheid deed zich voor toen het Østfold chapter in het Noorse Halden de HOG rally organiseerde van 12 t/m 16 juni. Onderstaand het reisverslag van deze geweldige ervaring.
Woensdag 11 juni was het zover. Vertrek naar Noorwegen. Samen met Dick Klemkerk, Ed Buurman,
Roeli Dunink, Marcel Lijzenga, Dinant van Duuren, Sipke Oosterkamp, Auke Beving , Jantinus Meints, en vier members van het Limburg chapter werd er om half tien in de morgen verzameld bij HD-Point in Drachten. De monteurs van Freerk deden nog even een korte inspectie bij de diverse motoren waarna we om tien uur werden uitgezwaaid door Cecilia en Albert.
Via Groningen en Nieuweschans werd koers gezet richting de Duitse grens. De eindbestemming van deze dag was Kiel waar de boot voor ons klaar lag om ons naar het Zweedse Göteborg te brengen.
Rond half vijf arriveerden wij bij de haven. Het inchecken ging razendsnel en de motoren konden aan boord worden gereden. Even vastzetten met spanbanden en op naar het eerste biertje en diner.
De overtocht verliep rimpelloos en na een goede nachtrust was het een prachtig gezicht om de haven van Göteborg binnen te varen. De zon scheen uitbundig en zou ons gedurende het verblijf in Scandinavië niet meer in de steek laten.
Donderdagmorgen 12 juni reden we om negen uur van de boot af en reden we via een toeristische route naar Halden , wat net over de Zweeds-Noorse grens ligt. Een ieder die een keer in Noorwegen is geweest kan het beamen; wat een fantastisch mooi land. Groot en weids met een adembenemende natuur. Na een dag rijden via pontjes, bruggen en tunnels kwamen we in Halden aan. En wat bleek, het hele centrum was afgezet voor de rally. Wel even iets anders dan hoe wij het doen. Na inschrijving en ontvangst van het rallypakket op naar de camping die vlak bij het rallyterrein lag. Na inspectie van het terrein een mooie plek gevonden om ons bivak te maken. De ene tent stond iets eerder dan de andere maar dat had meer te maken met de rotsachtige ondergrond dan de kennis van het opzetten van een tent en de ene haring is de andere niet. Nadat alles op z’n plek stond werden er de nodige capriolen uitgehaald om de diverse vlaggen op te hangen en toen alles strak aan de bomen hing was het tijd om de omgeving te verkennen.
De organisatie had voor een shuttlebus gezorgd die constant heen en weer reed tussen camping en rallyterrein. Het was op zich ook lopend te doen maar dan was een goede conditie een vereiste want het stijgingspercentage bedroeg op sommige plekken twintig procent. Ed, Auke en Jantinus zijn één keer naar boven gelopen maar dan ben je ook helemaal verrot. Wat een klim! Onze vaste chauffeur bleek een aantal Nederlandse woorden te spreken die voor onze jeugdige lezers niet voor herhaling vatbaar zijn. Ruwe bolster, blanke pit. Na deze lange dag bij de tent nog een Jack Daniëls genuttigd en toen lekker de slaapzak in.
Vrijdagmorgen 13 juni vroeg op want de zon scheen alweer onbarmhartig op het tentdoek. Ontbijtje gescoord in de plaatselijke kantine en gezien wat je moest betalen en wat je er voor kreeg werd toen al besloten dat dit het laatste ontbijt was op de camping. Wel even geregeld dat het door ons gekochte biertje bij hen in de koelkast mocht en dat we er s ’avonds voetbal mochten kijken. Deze dag hebben we de omgeving verkend op onze motoren en het is een feestje om daar rond te rijden. Goed berijdbare wegen met soms een verassing in de vorm van een opgebroken weg en diegene die de rijvaardigheidstraining had gedaan had hier nu baat bij. Zoals in ons land kom je ook daar de vreemdste naamplaatsen tegen. Wat te denken van het plaatsje met de naam Ed. Dat geloof je dus niet. En ook nog met een eigen motormuseum. Dus onze eigen Ed heeft de rest van deze trip trots met de borst vooruit gelopen. Na terugkomst op de camping met elkaar in de kantine naar de wedstrijd NL – Spanje gekeken. Het viel niet altijd mee om het spel te volgen want de dochter des huizes deed de bediening en als zij voorbij schreed dwaalden onze ogen wel eens af. Na de 5 – 1 overwinning natuurlijk nog even naar het centrum om te laten zien en horen dat we hadden gewonnen.
Zaterdag 14 juni weer lekker vroeg op. Warme douche om goed wakker te worden en daarna met elkaar weer naar Halden om te zien of we daar een goed ontbijtje konden scoren. En dat is gelukt.
Er was een hotel waar we tegen een kleine vergoeding van het ontbijt gebruik konden maken en het moet gezegd worden; het was een super ontbijt. Dus onze vaste ontbijtplek was bij dezen geregeld.
Om half elf was de line up van de parade en rond elf uur vertrokken we, uitgezwaaid door de vele aanwezige toeschouwers. Halverwege werd gestopt bij een horecagelegenheid waar een klein lopend buffet was geregeld voor de deelnemers. Lekker in het gras zittend een voor ons onbekend goedje gegeten wat al gauw door ons werd omgedoopt als soep de mouse. Het zag er niet uit maar was erg lekker. Na deze pitstop besloten we om met ons eigen groepje verder te rijden. Oslo zou het doel worden. Achteraf bleken dit te veel kilometers te worden en zijn binnendoor via stijgende en dalende wegen retour naar de camping gegaan. Onderweg nog foto’s gemaakt van elkaar rijdend met en zonder helm onder een strak blauwe lucht. Aan het begin van de avond werd de rally geopend door de burgemeester van Halden. Zittend achterop een Harley werd hij binnengereden. Na zijn welkomstspeech kon het feest beginnen. Lekker zittend in de zon nog lang van goede muziek en een lekker biertje genoten. Hoezo vakantiegevoel?!
Zondagmorgen 15 juni werd na het ontbijt afscheid genomen van Auke en Jantinus. Zij bleven een paar dagen langer in Noorwegen terwijl de anderen maandag weer richting Nederland vertrokken.
De terugreis was voor hen dezelfde als de heenreis. Rijdend op de motor van Halden naar Göteborg waar de boot klaar lag om af te varen naar Kiel. Op dinsdagmiddag 17 juni waren zij rond half drie weer retour in Drachten bij HD-Point. We kunnen met elkaar terug zien op een geweldig weekend.
Het was een avontuur en zeker voor herhaling vatbaar. Er zijn natuurlijk nog veel meer leuke dingen gebeurd maar dat houden we in de groep. Dus volgende keer gewoon opgeven en meegaan.
Volgend jaar wordt deze rally gehouden in Voss wat ongeveer twintig kilometer van Bergen ligt. Dus wie weet!
Toch wil ik nog een persoonlijke noot plaatsen.
Na het afscheid op zondagmorgen zijn Auke en ik 420 km doorgereden naar de streek Aurland waar het plaatsje Vassbigdy ligt. Hier wonen Martin en Tineke die daar een bed en breakfast runnen.
Een nog mooiere omgeving dan in Halden. Veel ruwere natuur en een ongerepte schoonheid.
Op de heenweg daar naar toe brak vlak voor de plaats Drammen mijn koppelingskabel. Daar sta je dan op zondagmiddag half één in het onbekende. In NL hebben we diverse dealers op niet te grote afstand. In Noorwegen is dit een heel ander verhaal. Maar vier dealers en enorme rijafstanden.
Met dank aan diverse mensen was mijn motor binnen vierentwintig uur weer klaar. In de plaats Drammen op een plein waar motoren stonden, contact gelegd met een motorrijder. Bij hem hebben we gratis overnacht en hij heeft gezorgd dat we in contact kwamen met diverse mensen die dezelfde passie delen als wij, namelijk het rijden op een Harley. We kwamen terecht in een plaatsje waar aan het einde van een onverharde weg een loods stond waar een Harley monteur woonde die in staat bleek om mijn motor te repareren. Motor stond echter dertig kilometer verder op geparkeerd bij mensen in de tuin en hoe krijg je die daar weg. Inmiddels was er een rijdende dame bijgekomen die weer een kennis had die een transportbusje had. Even een telefoontje en de bus was al onderweg.
Mijn enige onkosten in dit onverwachte avontuur waren een nieuwe koppelingskabel en de uren die de monteur nodig had om de motor weer in orde te krijgen. Grote klasse. Ook Ed die was achtergebleven in Halden heeft veel werk verzet om dingen voor mij te regelen. Top!!
Na nog een week rond te hebben gereden kwamen wij zaterdagmiddag 21 juni om zes uur weer aan in Grootegast na een geweldige trip. Graag verwijs ik naar de foto’s om een indruk te krijgen van dit prachtige land.
Jantinus