Donderdag kwamen de wrotters bijtijds op de camping om deze om te toveren tot rally site. Leveranciers kwamen de benodigde materialen brengen zoals tenten, bedjes voor de Ladies, een podium, een tapinstallatie en een paar vaatjes bier natuurlijk. Al snel ademde de hal en de velden de juiste sfeer, overal HD vlaggen, banners etc. Aan het einde van de middag kon de tap worden geprobeerd. De eerste selfies voor het wintertafereel werden al genomen.
Vrijdag op tijd er weer bij om de laatste zaken voor elkaar te brengen. Dan is het wachten op het eerste gerommel in de verte wat betekent dat onze gasten er aan komen. Al vroeg in de middag komen de eerste al, ze hebben er zin in. Tegen een uur of 5 staat alles wel zo’n beetje vol. Wat opvalt is dat steeds meer bikers gebruik maken van campers met een aanhanger, we worden kennelijk allemaal wat ouder met meer behoefte aan wat comfort. Om 18.00 gooien de skûtsjes de trossen los om met 60 man/vrouw het Slotermeer te bedwingen. Er staat een stevig windje en de lucht is grijs en dreigend. We houden het dan ook niet droog hoewel het allemaal wel meevalt. Het is een echt opfristochtje geworden. Na een patatje of iets dergelijks bij de snackwagen begint de deejay. De dansvloer staat al snel vol, de eerste avond van ons weekend is aangevangen, het wordt een gezellige bende. Om ongeveer half één stopt de muziek want we moeten wel even slapen om zaterdag de Elfstedentocht te rijden.

Zaterdag is iedereen er al vroeg bij. Na een nacht met veel regen houden we ons hart vast. Er zijn een aantal gasten die besluiten om de tocht niet te rijden vanwege het weer. Zij zouden spijt krijgen. Het vertrek verloopt perfect, om 09.15 is iedereen die de tocht wil rijden wel vertrokken en de veegploeg maakt zich langzaam klaar, erg langzaam. Helemaal droog houden we het ’s ochtends niet. De lunch hebben we dit jaar voor iedereen in hotel Amicitia in Sneek gepland. Daar staat een heerlijk buffet klaar waar iedereen zich te goed doet. Velen tekenen nog even het condoleance register van Dick Klemkerk, ons lid die verongelukte in Schotland. Al snel gaan de eersten weer verder want de totale rit is 260 km dus dat is wel effe een stukkie sturen. Alle stempelposten zijn speciaal uitgedost om inhoud te geven aan deze speciale editie. De middag zal het droog blijven, sterker nog, we zien de zon regelmatig. We horen van diverse gasten dat het een prachtige rit was met de perfecte dosering van wegen, weggetjes, dorpjes, landschappen, waterpartijen etc. Bij aankomst worden onze gasten verwelkomd door de Putkapel, een dweilorkest uit Sneek. Het wordt een vrolijke gekke boel daar bij de ingang, die Putkapel kan er wat van. Om een uur of acht gaat iedereen naar het Roadhouse voor de bbq. Ook dit jaar weer uitstekend verzorgd met de bekende vleessoorten en lekkere salades. Biertje erbij, wie doet je wat! Voor er kan worden losgegaan op al die lekkernijen vindt er nog een ceremonie plaats. Jantinus reikt aan een ieder die voor de elfde keer de Elfstedentocht daadwerkelijk heeft uitgereden een speciale attentie uit. De eerste geluiden komen al uit de hal, Switch bereidt zich voor op een dolle avond. Tot een uur of twee gaat het lekker los. Moe maar voldaan worden de desbetreffende slaapgelegenheden weer opgezocht. Hier en daar een afterparty, het bleef nog lang gezellig.

Zondag de boel weer oppakken om na een fantastisch weekend huiswaarts te keren. Langzamerhand loopt de camping leeg, het is mooi motorweer. Wij blijven nog even om de boel op te ruimen. Om een uur of drie zijn wij ook zover en is het alsof we nooit op de Jerden zijn geweest.
We kijken terug op een zeer succesvolle aflevering van ons Alvestêdewykein. Dat is te danken aan onze gasten die met heel veel plezier ons weekend beleven. Van groot belang zijn onze wrotters, de vrijwilligers die de boel opbouwen en afbreken, de bar bezetten, de stempelposten bemannen, het ontbijt verzorgen en opruimen etc. We kunnen ze niet genoeg bedanken.
Hierbij willen we de familie Seinstra heel hartelijk bedanken voor de gastvrijheid. We waren voor de vierde keer op de Jerden en de samenwerking is grandioos. We zijn uitgenodigd om volgend jaar weer te komen. De campinggasten danken we voor hun geduld, we hebben geen klacht gehoord enkel enthousiasme.
Tenslotte een speciale dank aan Hotel Amicitia. Eigenaar Cecilia was zeer vastbesloten om de lunch op zaterdag gewoon door te laten gaan zoals afgesproken. Wij hebben groot respect voor Cecilia hoe ze omgaat met het plotselinge verlies van Dick.
We hopen jullie volgend jaar allemaal weer te zien. Heb je vrienden en vriendinnen die zo’n feestje ook leuk vinden; neem ze gerust mee volgend jaar.
We wensen jullie een verder fantastisch motorseizoen en hou het rubber op de weg!!

Tot volgend jaar! 

Namens bestuur Lakes Chapter Holland
Kees de Vries