De West Friesland Experience oftewel een gezellig rondje Noord Holland met LCH.
Het was nog even spannend beste lezers. Toen ik op zaterdagavond de weersvoorspellingen raadpleegde was ons een portie nattigheid (en hierbij bedoel ik niet het o zo populaire Biertje) toebedeeld. Met name in de ochtend was er regen voorspeld. maar de weergoden waren ons uitstekend gezind. Een gezonde portie Hollandse bewolking met heel zonneschijn zorgde voor een bijna ideaal weerbeeld om een fijne ridout te beleven.
Onze Road Captain ter plekke Ares Appelman had een prachtige route voor ons samengesteld. Een deel van de 48 Molenroute die we vaker met Ares gereden hebben zat er in verwerkt, maar wat blijft dat mooi om te rijden. Noord Holland is een prachtige provincie en dat beleef je het beste vanaf de seat van een mooie Harley. Achterrijders dit keer waren Dirk Ketting en Pieter de Vries. Ondergetekende mocht dit keer als wegzetter fungeren en daarmee zijn prille status als Road Captain bijwerken.
De lange sliert Harley’s gleed als een naar zijn prooi zoekende Python over de smalle dijkweggetjes. Noord Holland staat momenteel natuurlijk bol van het toerisme, iets wat wij aan den lijve ondervonden. Vele fietsers, motorrijders en wandelaars maakten gebruik van hetzelfde traject, voorzichtigheid had zeker prioriteit. In Alkmaar stond een heerlijke lunch gepland. Dit ging erin als de bekende preek in een ouderling. Maar voor we zover waren moesten we eerst dwars door de binnenstad van Alkmaar. Hier kreeg ik als beginnend wegzetter mijn vuurdoop beste lezers. Stoplichten, afslag op afslag fietsers en wandelaars deden mij het uiterste uit mijzelf halen. Bezweet en met de nodige hartkloppingen maakte ik mijn klaar voor de nodige kritische commentaren, maar deze bleven gelukkig uit. Poeh, ik was geslaagd.
Na de lunch reden we meteen de prachtige groene velden van Noord Holland weer in. Ook het tweede deel van deze West Friesland Experience mocht er zijn. Wat bevinden wij als Hollanders ons toch in een bevoorrechte positie. Zoveel wegen, dijkjes vergezichten, schilderachtige woningen en gezellige dorpjes maken onze rideouts tot fijne beleving, iedere keer weer. Laten we eerlijk zijn beste lezers, het gezelschap doet natuurlijk ook wat.
Ares bracht ons uiteindelijk tot onder aan de dijk. De afsluitdijk wel te verstaan. Na vele coronabewuste dankzeggingen gingen Ares en Dirk terug de binnenlanden van Noord Holland in. Wij kozen voor collectief motorisch geweld en gingen en blok huiswaarts.
Onderweg was er nog een leuk intermezzo voor ons weggelegd; wachtend voor een geopende brug was er een leuke dame rijdend in een BMW Cabrio die er op stond ons als groep te fotograferen. Nadat wij enige bezwaren van sommige rijders de kop in hadden gedrukt lieten wij ook dit over ons heenkomen.
Je kunt een mens ook niet alles ontzeggen nietwaar? Daarna reden wij huiswaarts. Ares en Dirk, bedankt voor een prachtige route en een gezellige dag. Let’s ride again.