Sail – Party – Ride and party!
ALVESTÊDEWYKEIN 2015, 9e EDITIE
Met ontzettend veel genoegen kijken we terug op een fantastisch weekend in Sloten, Friesland. Helaas moeten we weer een jaar wachten om de 10e editie mee te maken.
Het begon eigenlijk al op donderdag want dan beginnen we altijd met de opbouw van het feestterrein op de camping en het Roadhouse in de hal. Onze vrijwilligers zijn dan druk met van alles en nog wat, zo’n feestje is namelijk geen sinecure kan ik jullie melden. Na het opbouwen gunnen we ons een moment van rust en een drankje om te proosten op een geweldig weekend. Vrijdag op tijd weer op om de laatste voorbereidingen te doen en dan is het in spanning wachten op onze gasten.
Daar horen we de eerste Harleys komen, YES we gaan beginnen! Heerlijk om die enthousiaste gezichten te zien en die motoren te zien en te horen. We schrokken eerlijk gezegd wel een beetje van het grote aantal (prachtige) campers uit België met aanhangers maar het leverde geen enkel probleem op, ze stelden zich perfect in gelid op. Ook de grote Red Bull tent van het Kempen Chapter vond een prominente plek, ze hebben hun tenten er onder gezet dus wat hen betreft mocht het gaan regenen of sneeuwen. Na een lichte maaltijd bij de snackwagen was het om 18.30 verzamelen voor het skûtsjesilen, we waren met 44 opvarenden.
Met z’n allen zijn we naar de boten gelopen en gingen aan boord van 2 flinke skûtsjes. Omdat water dorstig maakt hadden we wat flessen Sonnema Beerenburg (door Sonnema gesponsord) en flessen water meegenomen. Het Friese drankje Beerenburg was niet bij iedereen bekend dus er werd nieuwsgierig geproefd en gedronken. Omdat het weer “onstuimig” was, het waaide 0,1 Beaufort, hoefde niemand een zwemvest om en bleef de Beerenburg in de glazen, nou ja, effe dan. Enkele van onze gasten zaten liever in het water dan er boven op in een boot, dat durfden ze niet. Er is een strandje aan het Slotermeer en toen we daar voeren zagen we hen in het water staan zwaaien. Glurend door onze verrekijkers bleek dat al hun kleding op de wal lag! Al die sailor-bikers vonden op het water, onder zeil, echt een moment van rust, van zelfreflectie. Je had eens tijd voor een ander want, laten we eerlijk zijn, een babbel op de motor valt niet mee, nieuwe vrienden voor het leven werden gemaakt. Zonder nat pak werden wandelingen over de giek gemaakt door hen met een goed evenwichtsgevoel. Anderen vielen in slaap door de enorme rust die er over hen heen kwam, ze hadden het nodig denk ik. Na 2 uur op het Slotermeer te zijn geweest voeren we terug naar de haven. Tijdens de aanlegprocedure viel een onzer gasten over een draadje (touw is er niet aan boord dus zeg altijd lijntje of draadje als je niet weet waar het voor dient) en kukelde overboord in de plomp. Met vereende krachten werd hij weer aan boord gehaald, hij stond te shaken op het droge. Bikers en zwemmen; ik weet het niet, het is vaak geen gelukkige combinatie maar dat geldt ook voor schippers weet ik toevallig. We zijn teruggegaan naar de camping. Tijdens onze zeereis zijn de members van Kempen gaan shoppen. Ze hebben zich allemaal een nieuwe outfit aangeschaft met het motief van de Friese vlag, we waren heel diep onder de indruk en het stond ze prachtig (zie de foto’s).
Terug op de camping was de deejay al druk in de weer om ons een top avond te bezorgen. Nou, een top avond werd het, wat een heerlijk zootje ongeregeld bij elkaar. Om 00.30 moest hij stoppen want de volgende dag moest er een prestatie worden geleverd, de Elfstedentocht. Volgens mij had echter niemand zin om te bed te gaan.
Zaterdag, de dag van de Elfstedentocht, was aangebroken. Het ontbijt was anders dan vorig jaar omdat we het advies van onze leden hebben opgevolgd. We kregen een gebakken eitje, gebakken bacon, kortom een continentaal ontbijt wat we ons goed lieten smaken. Na het eten stond er een route van 260 km op het programma door het prachtige Friesland. Er was weer een heel mooie tocht uitgezet door Anne Jan Schaper, hij kan dat als geen ander, dat vond ik niet alleen maar dat werd na afloop door heel veel mensen beaamd. En vrienden en vriendinnen, wat hadden we een fantastisch weer tijdens de tocht, ik noem dit top motorweer, kon niet beter. 
Om ongeveer 9 uur ging de eerste groep van de 7 weg, op naar de eerste stempelpost Sneek waar we koffie dronken in Amicitia. Bij Sipke achterop zat Yvonne, eigenaresse van de camping. Zij had een flinke rit achterop een echte Harley op haar bucket-list staan. Wel, bij Drachten vond Yvonne dat deze wens wel kon worden geschrapt en is in de cabrio gestapt vanwege problemen met haar rug.
Op een gegeven moment had één onzer een olielek, veroorzaakt door een scheurtje in een olieslang. Ook de rijder achter hem kwam daar achter. Hij droeg een bril die wat wazig werd en zijn motor werd steeds vreemder van kleur. Tijdens de lunch wilde hij zijn bril maar eens oppoetsen maar het werd almaar erger, de oorzaak werd achterhaald, het lek was boven, een olienevel op de bril. Het scheurtje werd gerepareerd en we konden weer voort.
De stempelpost in Harlingen werd bevrouwd door een prachtige matroos en een aantrekkelijke kapitein, lekker stempelen daar met een grandioos uitzicht over het wad.
In Dokkum hadden we de route naar de stempelpost boven in de prachtige molen naar een parkeerplaats geleid om de aanwonenden te ontlasten. Wel, de molenaar was daar niet blij mee, hij wilde die Harleys bij zijn molen hebben. Dat vond ie prachtig en hij wilde foto’s hebben van de Harleys samen met de molen. We vonden Marcel en de Corridor(+) groep bereid om toch even naar de molen te rijden om de molenaar ter wille te zijn. Dokkum is helaas allemaal één richting verkeer dus dat was een beetje lastig. 
Echter, er was een smal straatje over het bolwerk direct naar de molen, maar daar mocht je niet rijden. Voor het goede doel is dat toch maar gedaan in een zeer rustig tempo met weinig toeren. Maar wat zagen we nu, Ares kwam er met zijn groep achteraan. “Wat is dat dan?” riepen wij uit. Wat bleek, hij was verkeerd gereden maar zag Marcel met zijn ploeg en dacht: “Hé, daar moet ik dus zijn!” Zo reden er 30 Harleys over het bolwerk heen en ook weer terug. Onze verontschuldigingen gaan uit naar de aanwonenden, maar de molenaar was super happy. Na een bezoek aan onze sponsoring dealer in Drachten was het terug naar Sloten voor de laatste stempelpost en finish. Daar stond Klaas gereed om ons in piratenornaat te ontvangen hetgeen, zoals gebruikelijk, de nodige hilariteit met zich bracht.
Iedereen kwam veilig terug op de camping. Dan het moment suprême: inleveren van de volle stempelkaart in ruil voor de felbegeerde pin van dit jaar Harlingen. Op de pin staat de ‘Januskop’ (Caspar di Robles), zijn standbeeld (met Januskop) staat op de dijk bij Harlingen, die kop staat dan ook op de pin. Het traditionele suikerbrood stond klaar om de suikerspiegel na zo’n lange rit weer een beetje op peil te brengen. Het aantal toeschouwers van “buiten” bij de finish wordt trouwens met het jaar groter en ze worden steeds enthousiaster. Dan terug naar de camping en een lekkere douche. Om 8 uur begon de bbq en het was weer heerlijk, veel soorten vlees, salades, stokbrood, het kon niet op en dat lukte ons dan ook niet. Op een gegeven moment hoorde we wat gitaren en andere instrumenten uit het Roadhouse komen, Van Lunteren had zich geïnstalleerd en wilde van start. De sfeer kwam er wat laat in maar het was weer een geweldige avond. Aan het einde werd als tribute aan Thé Lau het lied “Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen” acapella door alle aanwezigen gezongen. Eén onzer Belgische dames op prachtige hakken zong een paar liedjes en bleek een stem te hebben als een klok, daar gaan we nog veel van horen! De after party duurde tot vroeg heb ik begrepen.
Zondag werd een ieder op zijn of haar manier wakker en na een heerlijk, wederom continental ontbijt werden de nachtverblijven weer opgebroken en werd het tijd om afscheid te nemen. Tranen heb ik niet gezien maar vochtige ogen wel. De rit naar huis werd weer aanvaard en ook dat hoort bij het weekend want op die bike zitten is immers wat we leuk vinden.
We kijken terug op werkelijk een grandioos weekend. De zomer is tijdens ons weekend begonnen, we hebben topweer gehad. Intussen is Facebook ontploft, kijk daar voor een groot aantal reacties. We hebben vele bedank mailtjes gehad en allemaal komen ze volgend jaar weer.
We willen een aantal mensen bedanken. Zo’n happening kan niet worden georganiseerd zonder vrijwilligers die zich volledig inzetten om het weekend zo mooi mogelijk voor onze gasten te maken. Deze member-wrotters verdienen een giga compliment voor hun inzet. Ook de camping de Jerden willen we weer bedanken voor hun gastvrijheid en dat geldt ook voor de “normale” campinggasten. Sommige campinggasten willen dat we elk weekend komen, reuring in de tent! Jan Bensliman, onze webmaster, wil ik even met naam noemen vanwege zijn inzet voor, tijdens en na het weekend en dat geldt ook voor Richard, we zijn hen zeer dankbaar voor hun belangenloze inzet. Last but no way least willen we onze gasten bedanken. Jullie lachende gezichten, jullie lol, jullie complimenten is waar we het voor doen!
Het succes van dit weekend geeft ons de motivatie om het volgend jaar, de 10e editie, nog leuker te maken. Graag zien we jullie daar weer als onze gast.
Namens een tevreden bestuur van het Lakes Chapter Holland,
Kees de Vries