Op 19 oktober 2007 bereikte ons het droevige bericht dat Tonni de Haan toch nog onverwacht op 59-jarige leeftijd was overleden. Tonni streed een strijd tegen een ziekte die niet was te winnen. Op 24 oktober hebben we afscheid genomen van Tonni. Een afscheid voor altijd en we beseffen dat we Tonni nooit meer zullen tegenkomen. Niet op de motor, niet in de auto, niet in de stad, niet bij HD Point, niet achter de bar, niet thuis. Er zijn enkele zaken van en over Tonni die het verdienen hier nog eens genoemd te worden. Die het verdienen er nog eens even bij stil te staan. Kijk eens naar zijn foto en dan speciaal naar de manier waarop hij je aankijkt. De ogen een klein beetje dichtgeknepen. Lijkt het dan niet alsof hij je doorgrondt, alsof hij je weegt, je inschat? Als je daar dan positief uitkwam, dan was het goed. Zoniet dan wees hij je min of meer af. Hij was daarin behoorlijk duidelijk en rechtlijnig. Tonni was vanaf het ontstaan van het Lakes Chapter Holland in 1998 lid en de Lakes Chapter leden van het eerste uur kwamen hem vaak tegen bij de dealer B&B in Froubuurt. Daar was hij vaak te vinden voor een praatje en een shagje aan de kleine bar. Even wat kletsen over motoren en al wat daar bij komt kijken. Ook het Lakes Chapter kwam daarbij regelmatig aan de orde. Bestond dat nou eigenlijk wel of niet? Er gebeurde immers helemaal niets en dat vond Tonni dus maar niks. Hij was in die tijd lid van het Rijswijk Chapter omdat hij daar in1997 zijn alom bekende Springer had gekocht. De motor waar niemand met plezier achter reed omdat de kans groot was dat je met hoofdpijn zou afstappen. Door de open pijpen was het geluid van de Springer zeer herkenbaar maar dat stelde niet iedereen op prijs. De keren dat hij meereed deed hij dat meestal dan ook achteraan. Zoals gezegd zinde het hem dus maar niks dat er in het eerste jaar van het chapter niets gebeurde. Toch vond hij zichzelf niet geschikt om in het bestuur te gaan zitten. Voor de rest wilde hij van alles wel doen voor het chapter. Nou, dat heeft hij gedaan en op zijn manier. Tonni was lid vanaf het eerste uur, hij was er vanaf het begin bij. Het chapter verliest met zijn heengaan dan ook een actief lid. Actief, maar niet in de zin van dat hij in het bestuur zat. Actief, maar niet in de zin van dat hij vaak meereed. Nee, Tonni was meer actief achter de schermen of achter de bar. Toen in 2001 HD Point van start ging was Tonni daar vaak te vinden. Hij maakte bijna deel uit van de inventaris en soms kreeg je het idee dat hij er een slaapplaats had. Altijd bezig zaken voor elkaar te krijgen, altijd vol plannen en hij liet zich niet met een kluitje in het riet sturen. De mooie chapterhoek bij HD Point is daarvan wel het sprekendste voorbeeld. Er zijn niet veel Nederlandse chapters die zo’n mooie bar hebben en het is dan ook niet verwonderlijk dat Tonni zelf graag achter die bar stond. Dat was zijn plekje, daar voelde hij zich op z’n gemak. Daar praatte hij met iedereen en daar praatte iedereen met hem. Zodoende wist hij veel van en over iedereen. De plaats achter de bar had voor hemzelf ook een persoonlijke functie: Zelf benoemde hij het als volgt: “Ik heb er als het ware een familie bij in de wereld van Harley-Davidson waar ik ook deel van uit maak. Harley vrienden heb je voor het leven maar ook daarna word je op handen gedragen”. Dat was voor hem dus erg belangrijk. Hoewel Tonni een beetje een ruige indruk maakte schuilde er in hem een attent en zorgzaam mens. Door zijn plaats achter de bar was hij met veel zaken op de hoogte en vaak attendeerde hij het bestuur erop dat er iemand ziek was of dat er iets met iemand aan de hand was. Ook nam hij zelf soms het initiatief en liet een bloemetje bezorgen of hield spontaan een inzameling. Tonni regelde het wel en dat kon hij ook. Het werd van hem geaccepteerd. Helaas kon hij voor zichzelf niets regelen. Na een voor de meesten van ons toch wat vreemde zijsprong naar een totaal verbouwde Streetbob en de wereld van de striptease entertainment stond Tonni op het punt een nieuwe Harley te kopen. Echter op de dag van ondertekening van het koopcontract stelde hij de aankoop uit. Uit het ziekenhuis kwamen niet al te opgewekte berichten en Tonni onderging een reeks van nadere onderzoeken en chemokuren. Ondanks deze onderzoeken en kuren bleef hij positief. Het zou goed komen. Daar was hij van overtuigd. De Streetbob werd te koop gezet en later ingeruild tegen een MG. Ook zonder Harley bleef Tonni een biker in hart en nieren en hij bleef, misschien wel tegen beter weten in, hopen op genezing. Helaas is de waarheid zo anders weten we vandaag. Tijdens één van mijn bezoekjes spraken Tonni en ik over de wereld van Harley-Davidson, het motorrijden en alles wat er bij komt kijken. Hij vertelde toen dat het hem toch wel heel veel moeite kostte dit steeds meer te moeten inleveren. De krachten werden steeds minder en hij besefte dat hij nooit meer zou kunnen motorrijden, nooit meer een Harley zou kopen. Nooit meer…..De tranen stonden in zijn ogen. Hij had het gevoel dat het hem allemaal werd afgepakt. Zijn ziekte sloopte hem langzaam en er viel niets meer te regelen. Ook door hemzelf niet. Nou ja, zijn crematie dan. Het grootste deel van de gang van zaken tijdens de uitvaartplechtigheid is door hemzelf geregeld en met verschillende mensen doorgesproken. Iedereen was goed op de hoogte. Op 24 oktober hebben we Tonni geheel volgens zijn wensen begeleid van zijn huis aan de Tijnjedyk naar het crematorium. Een stoet van een kleine 70 motoren, met daarin uiteraard veel Lakes Chapter leden en leden van PB, maar ook leden uit Rijswijk en Den Haag en van het Amsterdam Chapter, reed precies zoals Tonni zich dat had voorgesteld onder politiebegeleiding imposant over de rondweg van Leeuwarden naar Goutum. Tonni zou eind 2007 60 jaar zijn geworden. Van deze 60 hebben wij ongeveer 10 jaar mogen delen in het Lakes Chapter Holland. Er is hier geprobeerd zijn goede kanten nog eens naar voren te brengen. Of het compleet is, is aan Tonni om te beoordelen maar gezien het feit dat hij is begonnen aan z’n final ride out zullen we het nooit weten. Tonni, Ride Free, where ever you roam. Leeuwarden, 24 oktober 2007, Namens het bestuur en de leden van het Lakes Chapter Holland, Anne Jan Schaper (mr. Breeze)